معاون
فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، در پیامی فرا
رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی را تسلیت گفت.

 

در
متن پیام دکتر «محمدحسین انباردار» آمده است:

بسم
الرحمن الرحیم

باز
این چه شورش است که در خلق آدم است...

در
سرخ ترین روز از تقویم شیعه و در طلایی ترین برگ از سالشمار انسانیت و آزادگی، باز
این نام «حسین» (ع) و یاران پاکباخته اوست که همچنان درخشان ترین ستاره آسمان اعتقاد
و اعتماد به قدرت لایزال الهی و وعده پیروزی مستضعفان بر مستکبران و حاکمیت آنان
بر ارض الهی است که در تمامی مختصات جغرافیا و تاریخ جهان، طنین افکنده و هرگز به
خاموشی نمی گراید.

حرکتی
حق جویانه که راز خلقت و بعثت همه پیامبران و مصلحین راستین در همان حرکت نهفته
است و نهضت سیدالشهداء(ع) نیز در تکمیل همان بعثت جد بزرگوارش و جلوگیری از تحریف
دین خدا صورت پذیرفت و با تقدیم خون پاک خویش و جان عزیزترین اقارب خود، دین خدا را
برای همیشه بیمه و بقای آن را ضمانت نمود؛ در واقع، موجودیت و اصالت دین اسلام را
مدیون حرکت با عظمت امام حسین(ع) می دانیم که بهای بقاء و حقانیت آن را او با خون
خود و یاران با صداقتش پرداخت.

حرکت
عظیمی که حسین(ع) در سال 61 هجری آغاز نمود، نه در زوایای تنگ و محدود جغرافی می
گنجد و نه در خطوط باریک و کوتاه تاریخ، نهضت حضرت سیدالشهداء(ع) حرکتیست که برای
تمام تاریخ، الهام بخش آنانی خواهد بود که به پیروزی خون بر شمشیر اعتقادی راسخ
دارند و به این باور رسیده اند که بیان کلام حق، ارزشی بیش از حفظ جان و مال و
جایگاه دنیوی را دارد.

اعتقاد
به اندیشه های حسینی(ع)، سرمشقی ست که به کار بردن آن، همیشه پیروزی و نصرت الهی
را در پی داشته و فارغ از نتیجه ظاهری، همیشه مانایی نام و یاد نیکو را به دنبال
خواهد داشت، چرا که نهضت سیدالشهداء(ع) چراغی است که هرگز به خاموشی نمی گراید و
اتفاقا هر روز شاهد نورافشانی بیشتر و درخشش مضاعف آن خواهیم بود.

اندیشه
شیعه که برگرفته از اعتقادات حسینی این مکتب می باشد، نه عاشورا را محدود به روزی
مشخص در محرم الحرام سال 61 هجری می داند و نه کربلا را نقطه ای معین با یک طول و
عرض جغرافیایی در سرزمین عراق می شناسد، بلکه مکتب سرخ شیعه هرگاه که دین خدا را
در خطر ببیند و حضور ظالمان و مستکبران را مانع تحقق و اجرای قوانین الهی بداند،
هر روز از سال را تبدیل به عاشورا نموده و هر نقطه و مکانی را کربلا می داند و از
نثار جان و خون خویش و عزیزانش نمی هراسد؛ چرا که معلم مکتبش نیز از هیچ چیز
نهراسید و به جز تحقق وعده خداوند و پیروزی حق بر باطل به چیز دیگری نیندیشید.

و
اینک با گذشت بیش از 14 قرن از آن حرکت ماندگار حسین(ع)، در حالی که خون سرخ او و
یارانش بیش از همیشه به جوشش آمده و اعتقادات او بیش از همیشه منتشر گردیده است، هنوز
هم طنین بانگ سیدالشهداء(ع) از دانه دانه رمل های صحرای نینوا به گوش می رسد که: «هل
من ناصر ینصرنی»؟؟؟

و
این صدای «لبیک یا حسین(ع)» است که از گوشه گوشه جهان هستی به گوش می رسد که به
دعوتش پاسخ می دهند و هر روز این غریو لبیک گویان حسینی، پر جمعیت تر و پر طنین تر
می گردد؛ چرا که بشریت هر روز بیش از پیش به ارزش و جایگاه اندیشه و مکتب حسین(ع) پی
برده و در می یابد که تنها راه نجات بشریت، نشستن بر همین «کشتی نجات» است.

امام
حسین(ع) با حرکت خویش و نهضت سرخ رنگ خود به ما آموخت که با جسمی زیر سم اسبان و
حضیض گودال نیز می توان عزیز بود و در جاودانه های تاریخ، درخشید و چه بسیار کسان
که در رفعت ظاهری و بلندای دنیوی، در اوج نفرت و ذلت به سر می برند: این ما هستیم
که باید انتخاب کنیم که مرد و مردانه حسینی باشیم و یا ذلت بار با یزیدیان کنار
بیائیم...

فرا
رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی(ع) را به همه پیروان و عزاداران واقعی حضرت
سیدالشهداء(ع) تسلیت گفته و سعادت پیروی از آن بی همتای الهی و شناخت واقعی مکتب
او را برای همه جهانیان آرزومندم.

دکتر
محمدحسین انباردار

معاون
فرهنگی و امور دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز